زندگی من :
آدم هایی که میرن و دیگه نمیان
آدم هایی که باید برن اما نمیرن
آدم هایی که باید بمونن ولی نمی مانن
آدم هایی که میان و می مانن
آدم هایی که نیامده رفتن
ادم هایی که نه میان نه میرن
آدم هایی که نباید بیان ولی میان
آدم هایی که باید بیان ولی نمیان
آدم هایی که آمدن ولی انگار که نیامدن
آدم هایی که رفتن ولی انگار که نرفتن
آدم هایی که ....
تولدش مبارک !
برای اولین بار در هفتاد سالگی بهش می بالم !
هورا ما بردیم ...اون هفتاد ساله میشه !
یه مهمونی خوب با چند تا پیر و پاتال اهل دل و با کلاس و گوگولی از اونایی که از صد تا جوون بیشتر میتوانن دل آدمو ببرن!
کادو هم یه پیپ کلاسیک مکش مرگ ما ی دختر کش واسه یه بابای تو دل بروی ۷۰ ساله ! با یه بوس نازنازی که حسودی مادر خانم در بیاد
تولدش مبارک
راستی کیک تولدش عکس خودشه !
جاتون سبز
انقدر کوتاه میام که کوتوله بشم . اون موقع ببین چه جوری می ندازی منو تو سرکه و میزاری رو پشت بوم بابام اینا ....
آخه مومن خدا من آدمم گچ و پلاستیکو آهن و .... نیست تو تنم . گوشت و پوست و اعصاب
امام از این اعصاب صاب مرده که آبرو واسه آدم نمیزاره ...
میرم تهران شبانه !
ابدیتمو لازم دارم ...
تو هم برو تو غار شاید بفهمی که یکم لوس شدی !
و لوس شدنت واسه اعصاب من اصلا تجویز خوبی نیست
به قران ~